zaterdag 30 juli 2011

Lalalalaaa lalalalaaaaa ff wachten....... baby?

Vandaag weer aan de CTG. Hartslag van kindje was goed, kindje heeft het nog prima naar de zin....
Daarnaast waren er weer regelmatige harde buiken te zien. En ik kan je zeggen, die voel ik dus ook. Doet het pijn? Nee, ja, nee, pijn is iets anders, maar fijn is het ook niet......
Omdat de harde buiken toch vrij regelmatig kwamen, wilde de verloskundige (die er ook bij was met de bevalling van Saar) toch even kijken of deze harde buiken al iets hebben gedaan, in de zin van, of het hoofdje verder is ingedaald of dat ik al een beetje ontsluiting had. Maar helaas, dit was niet het geval. Het hoofdje was iets verder ingedaald, maar kon nog uit het bekken worden geduwd. Ook was er geen sprake van ontsluiting.
Omdat er nog ruim voldoende vruchtwater was, de hartslag van het kindje goed was en ze nog erg beweeglijk is én omdat ik toch al regelmatige harde buiken heb, is na overleg met de gynaecoloog besloten om nog even te wachten tot maandag. Inleiden doen ze liever niet meer zo laat (few, pak van mijn hart), dus als er maandag niks veranderd is, dan gaan we toch een keizersnee plannen.
Men hoopt dat het voor die tijd op gang komt (dan gaan we voor de "proefbevalling") en wat ik nou precies hoop, dat weet ik niet meer zo goed.
Wat ik niet wil, is dat er maandag wél iets is veranderd en dat ik dan wéér moet wachten. Dus, ik zeg: Kom maar op met die weeën en anders graag een keizersnee, maandag, meteen, dank u!

CTG
De bovenste lijn is de hartslag van de baby.
De groene vierkantjes is de beweeglijkheid van de baby.
De onderste lijn zijn de harde buiken, elke piek is er een.

donderdag 28 juli 2011

Proefbevalling

Goed, dus, tsja.....

Vandaag vertrok ik naar het ziekenhuis om een afspraak te maken voor een keizersnee. Dit naar aanleiding van de vorige twee gesprekken met de gynaecoloog en verloskundige....
Als het kindje met 41 weken niet ingedaald zou zijn, zou ik een keizersnee krijgen. De verloskundige verwachtte echter niet dat dit (het indalen dus) nog zo snel zou gebeuren.

Maar we verwachten wederom een eigenwijs meisje (in tegenstelling tot Fenna van Anne-Marie) , want ons meisje is een ietsiepietsiebeetje ingedaald en dat was nét voldoende om de gynaecoloog te doen besluiten toch nog even te wachten met een keizersnee. Wel was de vraag of ik ingeleid wilde worden. Neeeee!!! Dat niet!!!

Dus, aankomende zaterdag weer een ctg en een afspraak bij de verloskundige... en intussen wachten op weeën.... zodat de "vaginale proefbevalling" (ja, zo noemen de doktoren het echt, die van ons dacht dat de term niet veelzeggend genoeg was en legde dus ook nog even uit wat hij ermee bedoelde....uhhh) kan beginnen.

Ik zeg: KOM MAAR OP MET DIE WEEËN!
Ik ben er klaar mee,......uh, klaar voor!

donderdag 21 juli 2011

Tijdmachine

Kijkend naar de 829 foto's van de geboorte en eerste 24 dagen van Saar, leef ik in een soort tijdmachine...

Zo vreemd, nu precies 40 weken zwanger, twee jaar geleden was ik vandaag precies 39 weken zwanger.
Met én de geboorte van onze tweede dochter en de verjaardag van Saar in het vooruitzicht beleef ik werkelijk een trip down memory lane....

Hier kun je lezen over de laatste dagen van mijn vorige zwangerschap.


Zo zag ik er toen uit met ongeveer 40 weken:


En zo Saar toen ze een paar dagen oud was:



En van mezelf nu heb ik helaas niet echt een leuke foto, maar hier is er dan eentje van vorige week:

maandag 18 juli 2011

Tweede afspraak gynaecoloog

Vandaag hadden we een tweede afspraak bij de gynaecoloog in het ziekenhuis. De gynaecoloog die we de vorige afspraak spraken, is op vakantie (JOEHOE) en dus hadden we nu een andere, die echt véél aardiger was.
Hij heeft weer gekeken naar de groei van ons buikmeisje en dat leek nu heel normaal, hij schatte rond de 3200 gram, maar hij vertelde ook (en de verloskundige had dat ook al gezegd) dat ze er 10-20% naast kunnen zitten. Het komt er dus op neer dat het heel weinig zegt...
Verder leek het hem met mijn voorgeschiedenis goed, om als het kindje met 41 weken nog niet is ingedaald, het te gaan halen met een keizersnee. En toen ik weer eens tussen neus en lippen door opmerkte dat ik dat geen probleem zou vinden, nam hij er echt uitgebreid de tijd voor om me gerust te stellen. Hij vertelde hetzelfde verhaal als de verloskundige, namelijk dat ze bij een eerste altijd véél en véél langer wachten met het oog op een eventueel volgende bevalling, maar dat ze nu echt niet lang zullen wachten en dat ik bovendien altijd mag vragen om de ruggenprik.

Kortom, weer een fijn en geruststellend gesprek. Volgende week maandag nog een keer bij de verloskundige en als het volgende week donderdag dus niet is ingedaald, een keizersnee. Spannend hoor, ons meisje zal dus zeker niet langer dan twee weken op zich laten wachten!

woensdag 13 juli 2011

Controle

Vandaag (38 weken en 6 dagen) weer op controle geweest bij de verloskundige in het ziekenhuis. Geen bijzonderheden... Goede bloeddruk, beweeglijk kindje, nog niet ingedaald, the usual....
Maandag op controle bij de gynaecoloog, dan weer even naar de groei kijken. We krijgen dan een andere dan vorige keer, want "onze" gynaecoloog is op vakantie (vind ik niet zo erg).

donderdag 7 juli 2011

38 weken maar geen haast...

Vandaag weer voor controle naar het ziekenhuis, weer bij de verloskundige. We hadden dezelfde verloskundige als vorige keer en ik vind haar echt een heel fijn mens. Ze wist zo'n beetje alles nog wat we vorige keer hadden besproken tot in de kleinste details. Dat geeft je echt het gevoel dat er naar je geluisterd is en ook nu nam ze alle tijd voor ons en was gewoon enorm belangstellend.
Natuurlijk hoort dit ook zo te zijn bij een verloskundige of gynaecoloog, maar ik heb er nu intussen behoorlijk wat gezien en eigenlijk zelden eerder zo'n goed gevoel erbij gehad. Ik hoop dus dat ze ook bij mijn bevalling zal zijn, dat zou fijn zijn.

Wat betreft de controle was er verder weinig nieuws. Kindje is nog steeds niet ingedaald.... wel erg beweeglijk, het ene moment dat ze voelde zat het ruggetje links en een moment later zat het rechts. Het hartje klonk weer helemaal goed. En mijn bloeddruk was uitmuntend, oftewel erg laag: 60/110.
Voorlopige conclusie: meisje heeft het nog enorm naar haar zin in mijn buik. Nu volgende week woensdag weer naar de verloskundige en die week erna op maandag bij de gynaecoloog....

Met mij gaat het redelijk. Ik ben wel vermoeid (misschien ook niet gek met mijn bloeddruk) en heb last van mijn bekken.... En vanbinnen voel ik een beetje beurs aan van de acrobatische toeren die het meisje nog steeds uithaalt.

Jullie zijn weer op de hoogte, wij kunnen weer verder aan onze to-do-list:
  • kindje erkennen (morgenvroeg)
  • kaartje afmaken/enveloppen bestellen en dan adressen schrijven
  • ziekenhuistas pakken
  • bed op klossen voor kraamverzorgster
  • maxi-cosi in de auto
  • paar wassen wassen/strijken
  • en vast nog wel wat dingen......

zondag 3 juli 2011

Kijk mij dan!

Van haar oom en tante uit Friesland kreeg Saar een springkussen mee, waar ze erg veel plezier van heeft, al is springen nog een beetje lastig...
Mijn eigen kasteel....


Bij opa in de tuin is het natuurlijk ook heerlijk toeven met het mooie weer.....
O, wat ben je mooi....


Toen mama Saar een stuk meloen in stukjes gaf, wilde ze er niks van weten, maar toen ze mama meloen zag eten, lustte ze dat toch ook wel. 
Mmm, net als mama....
En ja, eindelijk kan Saar een beetje een toonbaar staartje in haar haar... Wat een mijlpaal weer.

S(t)aartje


Saartje bakt en versiert een taartje

Posted by Picasa

zaterdag 2 juli 2011

Saar in juni

Het is nou niet zo dat er in juni helemaal niks te vertellen is over Saar, integendeel, er is eigenlijk gewoon véél te veel te vertellen....

Zo reisden we deze maand onder andere af naar Friesland, naar Saars oom en tante en nicht en neef. Saar had het erg naar haar zin, kreeg een lekkere scone, mocht op de trampoline, verkleedde zich als kaboutertje, werd geschminkt, maakte een boswandeling (deels samen met haar neefje in de buggy), speelde in de speeltuin en de zandbak enzovoort enzovoort. En ook papa en mama hadden het erg naar hun zin!

Een dag later, reisden we opnieuw af naar het noorden des lands, dit keer naar de provincie Groningen waar het goed toeven was bij opa en oma. Saar kreeg een mooie nieuwe jurk en een vestje, reed op de driewieler, knuffelde de hele dag met oma en ook een beetje met opa, sliep een nacht in een tent, vliegerde samen met papa, kreeg een stuk taart waar ze met haar vingers in mocht, ga de plantjes water, kortom, had het enorm naar haar zin. En oma zou oma niet zijn als ze papa en mama niet ook goed verwende. Mama kreeg van opa en papa een heus bed in de tent, zodat ze ondanks haar bekken toch gezellig een nachtje mee kon kamperen.
En verder zijn we natuurlijk elke week een keer bij opa. Tekent Saar er lustig op los, speelt ze graag met haar theeservies en immiteert ze graag alles wat papa en mama doen.

Af en toe krijgt mama een aai over haar buik en soms zegt ze "baby uit!".
Soms als mama zegt dat Saar lief is zegt Saar: "Mama lief, papa lief" en ze praat ook steeds meer in echte zinnetjes. Elke dag leert ze nieuwe woordjes en maakt ze andere combinaties.