vrijdag 27 januari 2012

Advies gevraagd aan alle papa's, mama's, pedagogen, psychologen en andere bemoeials

Sinds vier weken gaat Saar één dag naar de peuterspeelzaal. Dit is uit nood geboren. Doordat ik een andere dag ging werken, moest Saar op een andere dag worden opgevangen. Er was geen plaats meer op het kinderdagverblijf, maar wel op de peuterspeelzaal. Deze peuterspeelzaal is een combinatiegroep. Dat wil zeggen dat het psz en kinderdagverblijf in één is. Het is gewoon een andere groep voor Saar, in hetzelfde gebouw, alleen met andere leidsters en grotere kindjes en misschien iets meer uitdaging. Hoewel dat ook wel meevalt, want er is veel samenwerking tussen de kdv-groepen en de psz-groepen. Saar mag gewoon op haar oude groep in haar "eigen" bedje slapen. Op maandag gaat Saar nog gewoon naar haar oude vertrouwde groep.

Maar elke donderdag tot nu toe is het een groot drama. Saar huilt en krijst, want ze wil niet bij "de grote kindjes" spelen. Het afscheid is een drama en we hoorden van de leidsters op haar oude groep dat er altijd een last van haar schouders lijkt te vallen, wanneer ze daar komt om te slapen. Zij gaven ook aan dat het misschien goed was om haar toch op de oude groep te laten blijven.
Intussen blijft ze elke maandag met heel veel zin naar haar oude groep gaan. Ze is dan zo blij dat ze daar mag spelen.

Gisteren hebben we een gesprek aangevraagd met de leidster op de peuterspeelzaal. Zij zei dat Saar altijd wel wat stil was en op afstand bleef, maar dat ze niet het idee had dat ze het echt niet leuk vond. Haar voorstel was om nog even door te zetten.

We hebben er samen ook over gesproken en ook met andere mensen. Mijn eigen idee is dat Saar daar niet met tegenzin heen hoeft. Zij gaat daar heen omdat ik moet werken, niet vanwege onze overtuiging dat ze uitdaging nodig heeft of iets dergelijks. Ik vind zelf dat ze het vooral leuk moet hebben daar. Ze is nog maar 2,5. Een heel lief klein peutermeisje dat moeite heeft met nieuwe dingen.

Wat vinden jullie? Nog even doorzetten? Of toch om een terugplaatsing vragen?

vrijdag 20 januari 2012

2012 Een enerverend begin

Op 9 januari (ook sterfdag van mijn moeder) moest ik, mama, weer beginnen met werken. Spannend in vele opzichten. Natuurlijk spannend om na zoveel tijd (7 maanden) weer echt aan het werk te gaan. Spannend om de kindjes achter te laten. En vooral ook spannend om onze flesweigeraar Lize naar het kinderdagverblijf te brengen.
De donderdag ervoor was Lize al een dagje gaan wennen en dronk ze door het gebruik van een andere speen een beetje uit de fles.
Vol goede moed dus aan de dag begonnen. Rond half 12 word ik op school gebeld. Ik schrik, maar Tanja (vaste leidster op de Ballon, de groep van Lize) stelt me gerust. Lize heeft super gedronken!
Ook het werken is weer hartstikke leuk, vooral de leerlingen uit mijn mentorklas natuurlijk!

De dag erna moet ik weer werken, dit is de dag dat papa voor het eerst een hele dag alleen thuis blijft met beide meisjes. Helaas wil Lize weer niet drinken. Lichtelijk wanhopig wordt tante gebeld zodat Saar ook nog was aandacht kan krijgen.
Op donderdag gaat Saar voor het eerst naar de peuterspeelzaal. We weten dat onze grote meid niet van vreemde nieuwe dingen houdt, dus bereiden we haar goed voor. Gelukkig is de psz in hetzelfde gebouw als het kinderdagverblijf. Ook mag ze in hetzelfde bedje slapen als altijd. Toch raakt ze overstuur wanneer ze merkt dat ze in de nieuwe groep moet blijven. We blijven er een tijdje bij maar moeten op een gegeven moment toch weg. Gelukkig huilt ze dan niet meer, maar later horen we dat ze nog wel even verdrietìg bleef.
Ook Lizes dag loopt anders dan gehoopt en lief gaat haar eerder ophalen. Afgelopen week wordt eerst Saar ziek en daarna Lize. Wij hebben, sinds ik weer aan het werk ben, nog maar één keer lekker door kunnen slapen. Het uit de fles drinken van Lize blijft een probleem helaas, al zijn er dus ook dagen dat het goed gaat. Afleiding lijkt tot nu toe het beste te werken.
Saar blijft het moeilijk vinden op de psz. Gisteren hoorden we dat ze altijd zo blij kijkt als ze weer op haar oude groep komt om te slapen. Op mijn vraag hoe het was geweest reageerde ze dan ook met "Ik heb lekker geslapen". Intussen probeert papa tussen de bedrijven door zijn stage af te ronden.... Het begin van 2012 verloopt hier dus niet al te soepel.

Maar goed, zoals men zegt: Alle begin is moeilijk....

woensdag 18 januari 2012

Voor oma Carina

Op 9 januari was de sterfdag van oma Carina. Een dag eerder maakte Saar deze mooie luchtballonnen ter ere van oma....

December: De hoogtepunten

Nu januari alweer bijna voorbij is, wordt het tijd voor een bericht over december. Het heeft zo lang geduurd omdat er wat netwerkprobleempjes zijn en ik daardoor niet zo makkelijk bij de foto's kan. Nu toch maar even zonder foto's.

Sinterklaas was een groot succes, de meisjes zijn enorm verwend! Saar kreeg onder andere een houten trein met rails, duplo, een hinnikend paard, winkelspulletjes, een kleurboek en nog veel meer.
Lize kreeg een onder andere een activiteitenkubus.

Papa en tante Reinilde waren jarig en dat werd bij tante Reinilde gevierd met allerlei lekkernijen.

Na vijf december werd snel de kerstboom opgetuigd. Wat vond Saar het geweldig! Ze mocht er zelf vanalles inhangen en dagenlang liep ze om de kerstboom heen, mooooooooiiii roepend.
Sinterklaas bleef echter ook nog aanwezig in Saars hoofd en tot op heden wil ze nog steeds dat mama af en toe Zie de maan schijnt door de bomen zingt, en dan zegt ze "Sintekaas huis? Sinterkaas Spanje, zwatte Piet ook?"



Opa en oma vierden hun verjaardag samen in een huisje in Beekbergen. Saar heeft zich reuze goed vermaakt daar. We speelden in de speeltuin met haar grote nicht en neef. Daarna lekker hard rennen en nog harder vallen. O, wat moest ze huilen, maar na een kus wilde Saar gewoon weer verder met bloedende knietjes. Terug in het huisje gaf ze geen kick toen haar kapotte maillot van de wonden af werd getrokken en ze kreeg haar allereerste pleisters. Haar grote nicht hielp goed mee, zoals dat een dochter van een arts betaamt.

Ook oom Maurits vierde zijn verjaardag, weer allerlei lekkere dingen en spelen met haar lieve nichtje, wat een feesten!!!

Voor de kerstvakantie ging Lize nog wennen op het kdv. Dat ging hartstikke goed, ze sliep zelfs nog even in de paar uurtjes dat ze er was. Toen ze de tweede keer ging wennen werd mama echter opgebeld, of ze Lize kon komen halen, want ze wilde niet drinken. Toen mama aankwam was Saar in de gezamelijke hal aan het spelen en zag mama meteen. Natuurlijk kwam mama vervolgens dus met twee kinderen thuis.

Daarna volgde kerst. Het was reuzegezellig, op kerstavond met de familie van oma Carina (die er helaas niet meer is) eten en eerste kerstdag traditiegetrouw dineren met de familie van mama (oom Berten, oom Jan Job, tante Patty en opa natuurlijk). Op eerste kerstdag kreeg Lize trouwens ook een aangepast kerstdiner, namelijk haar allereerste fruithapje, een banaan. Heerlijk vond ze het (intussen heeft ze ook peer, mango en appel op).
Al dat feestgedruis werd beide meisjes toch een beetje veel. Lize had koorts en allebei konden ze niet slapen, dus zijn we om 2 uur 's nachts alsnog maar huiswaarts gekeerd.
We besloten daarom ook maar niet te lang naar de High Tea van de familie Bos te gaan, Heel jammer, want wat waren er veel lekkere dingen, allemaal zelf gemaakt, en wat was het gezellig!!! We kregen zelfs cadeautjes. En Saar vermaakte zich prima met de grote zonen van oom Harmen.

En daarna was opa Koos echt jarig, en hoewel dat al uitgebreid was gevierd, konden we die dag natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. Dus alweer feest!!!

Als klapper op de vuurpijl alleen nog oud & nieuw, dat vierden we bij opa Jan. We staken om acht uur vuurwerk af wat Saar wel eng vond, dus ging ze naar binnen en bekeek het samen met mama vanachter het raam. Lize maakte de echte jaarwisseling om 12 uur mee, ons kleinste meisje is graag overal bij en werd om half 12 wakker.

Kortom een maand vol feest en familie en een heleboel mijlpalen voor ons jongste meisje (eerste hapje, eerste flesje, eerste keer kdv)