Jahaaaa, 37 weken zwanger vandaag dus ons meisje mag komen!
Vandaag hadden we onze tweede afspraak in het ziekenhuis, dit keer met een verloskundige (dit zal met 38 en 39 weken weer zo zijn, en dan met 40 weken weer bij de gynaecoloog).
Het was een heel fijn gesprek. De verloskundige nam echt de tijd voor ons.
Eerst de normale controles zoals bloeddruk (60/125), ligging van ons kindje (voetjes rechtsboven, hoofdje nog beweeglijk in het bekken) en hartje (heel mooi).
Ze gaf aan dat het kindje niet héél groot leek in haar ogen, maar dit zegt niet altijd alles, zeker omdat ze dat bij Saar ook niet hebben gezien. Op de groeiecho vorige keer leek alles bovengemiddeld, maar dit kan 15% afwijken, dus zegt eigenlijk ook heel weinig. Kortom, het is toch echt een kwestie van afwachten.
De kans dat de bevalling snel begint, achtte ze vrij klein, omdat het kindje nog helemaal niet is ingedaald en ook vanwege het tien dagen te laat komen van Saar. En hoewel ik aan de ene kant denk "laat maar komen, dan heb ik het gehad", geeft het aan de andere kant een heel relaxed gevoel.
Ik heb dit keer ook mijn angst voor de bevalling kunnen uiten en aangegeven dat ik het liefst weer een keizersnee zou willen. Zoals ik al had verwacht, kunnen ze me dit niet beloven, maar ze nam het wel heel serieus. Ze stelde gerichte vragen om er achter te komen wat precies mijn vraag was. Ze legde vanalles uit, onder andere dat ze vanwege mijn voorgeschiedenis veel eerder zullen besluiten tot een eventuele keizersnee. Ook heb ik aangegeven dat ik eventueel pijnstilling wil. De verloskundige heeft een aantekening van alles wat we hebben besproken in het dossier gezet en ons daarnaast geadviseerd, dit nogmaals aan te geven wanneer de bevalling begint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten